In Flevoland heb je het clubje Flevolandse zakenvrouwen. Dat kiest ieder jaar het zakenmeisje van het jaar. U voelt hem al, ik moet er weinig van hebben.
Dan is er nog een tweede prijsje voor de dames: De Vrouw in de Media Award. Met de Vrouw in de Media Award willen de organisatoren vrouwelijke experts en rolmodellen aanmoedigen om zichtbaar in de media te zijn en redacties aanmoedigen om hen vaker dat podium te bieden.
Dus als ik een reactie wil hebben op een onderwerp, moet ik eerst kijken of de te interviewen persoon een rokje aan heeft, en dan pas kijken of ze er wat zinnigs over te zeggen heeft.
Nu wil ik niet beweren dat de Flevolandse Zakenvrouwen een overgewaardeerd brei- en haakclubje is. Maar waarom de sekse zo promoten als aanbeveling voor expertise? Bovendien, als een vrouw wat te melden heeft, dan kan ze gewoon de redactie van de krant bellen, mailen of appen. Verder zit ik een beetje met het hij/zij/hun/hen/x. Ben je man, maar voel je je vrouw, mag je je dan ook meedoen aan die De Vrouw in de Media Awards, kan je dan ook Zakenvrouw van Flevoland worden. Geen idee.
Uiteindelijk kan je voor alle categorieën wel zakenclubjes initiëren: zakentransgender van het jaar, zakenmigrant van het jaar, de zakenmigrant in de media award. Ik noem maar wat.
En de woorden zakenman of zakenvrouw zijn in deze tijd toch zo achterhaald en not done.
Zakenmens!!
Er zitten de nodige waarheden in deze blog. Maar dat wordt helaas teniet gedaan door de winnende zakenvrouw af te doen als “zakenmeisje”, nogal denigrerend. Tenzij je dit netwerk het predicaat “new girls network” geeft, dat zet de vrouwen in een prettiger daglicht.
Dit is wel het gevolg van het niet voldoende waarderen van vrouwen in het verleden en zelfs in dit heden. Een meer dan overdreven doorslag, dat wel èn wellicht zelfs een profiteren van.
Maar, en daar is dan dat woordje wat vaak oorzaak en gevolg aangeeft, het komt voort uit onvoldoende erkenning.
De rok, lippenstift of er gewoon heel vrouwelijk uitzien leidt vaak tot de vooringenomen indruk dat iemand niet kan functioneren.
Terwijl de broek, een stropdas, de mannelijk loop, en dan natuurlijk de smeermond vaak het resultaat heeft dat hij het ‘wel goed móet zijn’.
En helaas is dat indrukkenveld nog steeds niet helemaal verdwenen.
Zelfs de benaming ‘overgewaardeerd brei- en haakclubje’ geeft een onderwaardering aan.
Voor mij hoeft de erkenning zoals jij die beschrijft ook niet, maar ik begrijp volkomen de -oa huidige- oorsprong…..
Toch is het mijn ervaring dat de meeste zakenvrouwen een broek aan hebben en geen rokje.