Hoe komt een artikel tot stand?
“Covid-patiënt ergert zich aan ontkenners: ‘egoïsten zijn het’.” Met deze kop publiceerde Almere DEZE WEEK 19 oktober een artikel waarin coronapatiënt Ed Blind zijn verontwaardiging uit over mensen die corona ontkennen.
De woensdag daarop ontving de redactie diverse brieven van corona-ontkenners die het verhaal van Ed Blind in twijfel trokken.
Aanhangers van Viruswaarheid (voorheen viruswaanzin).
Wat doe je daarmee als redactie? Toen we het artikel van Ed Blind plaatsten hadden we op de redactie al de discussie ‘moeten we nu ook ontkenners aan het woord laten?’
Wij kenden ze niet.
Ze dienden zichzelf aan.
Het is de taak – ook van een lokale krant – beide kanten van een verhaal aan het woord te laten. Zouden we dat in dit geval niet doen… dan nemen we in feite een standpunt in.
Dus ik toog naar de briefschrijfster die in corona een wereldcomplot ziet om de democratie om zeep te helpen. Ik was eigenlijk wel nieuwsgierig naar haar verhaal.
De briefschrijfster bleek een welbespraakte, gesoigneerde dame (in de letterlijke zin van het woord) te zijn.
Ze was stomverbaasd dat ik langs kwam: “Journalisten luisteren nooit naar ons.”
Ik heb haar verhaal sec opgeschreven in een vraag-antwoordinterview, daarbij mijn eigen mening, standpunt of duiding achterwege latend.
Zoals altijd stuurde ik het interview ter lezing aan haar op.
Er kwam snel akkoord.
Er zijn lezers die het mij en de krant kwalijk nemen dat we haar aan het woord lieten. “Dit zaait onrust”, werd onder meer gezegd.
Ik vind dat de lezers zelf moeten en kunnen bepalen wat ze van de mening van die mevrouw van Viruswaarheid (voorheen Viruswaanzin) vinden.
De mening van die mevrouw niet publiceren gaat mij daarom te ver. Hoe controversieel die mening ook is.
Geef aan deze onzin nou geen aandacht. De geestelijk wat minder bedeelde mens neemt dit voor waar aan en gaat er in mee. Gevaarlijk voor de volksgezondheid!
Je had ook een kritische vraag kunnen stellen Rob. Jezus Christus man.
Dit is echt een dieptepunt. Schaam je diep.
Het vrije woord, vrijheid van meningsuiting. In onze Nederlandse cultuur het grootste goed. Maar blijkbaar schreewd het volk in deze tijden steeds harder om eendracht en uniformiteit. Geïrriteerd en vijandig tegen alles wat de “norm” bevraagd. Er zijn in de geschiedenis veel verschrikkelijke dingen gebeurt waar dit maatschappelijke fenomeen aan te grondslag heeft gelegen. Men heeft “dwarsliggers” nodig om de rails recht te houden. Berichtgeving en journalistiek is essetieel. Als dit maar 1 perspectief predict, vervalt elke vorm van maatschappelijke zelfreflectie. Onstporing is dan (vroeg of laatl zeer waarscheinlijk. Dank Robert dat je ook inziet, dat het van waarde is een “ander woord” ook te laten horen.
ik heb corona dus ontkenners kunnen bij mij op de koffie komen om samen te genieten