Blog Robert Mienstra

Voordat je deze blog leest, raad ik je aan eerst even op deze link te klikken http://robertmienstra.nl/kortrokje/

Lees daar mijn column ‘Kortrokje’, dan kan je daarna boos worden over deze verdediging (of aanval zo je wilt).

Mij wordt – overigens alleen door vrouwen – seksisme verweten in de column.
Robert, de seksist.
De vraag dringt zich op… wat is seksisme?
Het woordenboek zegt: Seksisme is het vellen van een waardeoordeel op grond van iemands sekse.
De dames die mij onder vuur nemen, vinden dat ik dat in die column gedaan heb. Een waardeoordeel over het betreffende meiske vanwege haar sekse, vanwege haar vrouw zijn.
Mwah, ik heb nergens gezegd dat ze verkeerd handelde omdat ze vrouw is.
Dan had ik wel gezegd: ‘Het meiske is vrouw en daarom handelt ze verkeerd.
Dat staat er niet.
Da’s dus afgekaart, dunkt mij.

Waar zit hem dan wel de pijn bij de boze jongedames?
Die zit hem in de typering van het meiske in kwestie, in het woord Kortrokje. Ik heb het verder over haar panty waarop een laptopje rust. En kwalificeer haar tenslotte tot tiepmiep.
De feministische pijn zit hem dus onder meer in de beschrijving van haar kleding.
Over tiepmiep heb ik het straks.

Als het meiske in kwestie een degelijke, ruimvallende zwarte broek had gedragen, was ik waarschijnlijk niet als seksistisch gekwalificeerd. De panty was trouwens dan onzichtbaar geweest.
“Ja, maar je vereenzelvigt haar met een Kortrokje. En dat is seksistisch”, hoor ik roepen.
Als ik in de eerste zin ““Ik zou hier graag willen zitten”, zeg ik tegen de ruimvallende zwarte broek” had geschreven, was mij geen hoon ten deel gevallen.
Ik kwalificeer een en ander dus als retro-feministische inlegkunde.

Tja, en dan tiepmiep. Ik geef toe, verkeerd gebruikt.
Volgens het homo-erotische woordenboek betekent het ‘een enorme nicht.’
En dat was het meiske in kwestie niet.

De democratie is aan het verdwijnen. Jaja, ik weet het, vooralsnog mogen we bestuurders kiezen, mogen we stemmen. Maar er zijn voortekenen.

Tot voor een paar jaar geleden ging het toch vaak om feiten.
Maar feiten, getallen en grafieken zijn ‘old school’.
Voorbeeldje:
Gemeente Almere: “Het aantal inbraken is het afgelopen jaar met 23% gedaald, dus Almere is weer een stukje veiliger geworden.”
Inwoner: “Helemaal niet, vorige week is er ingebroken in mijn straat. Dus dat getal is niet waar. En Almere is dus niet veiliger.”

Zoals die inwoner denkt… dat wordt steeds meer gemeengoed. Het gaat niet meer om feiten, maar om gevoel. De democratie verandert in een emocratie.
Regeren op basis van gevoel.
In Tussen de Vaarten liepen de gemoederen hoog op. De daar gehuisveste statushouders zouden verkrachtend door de wijk trekken en zich met name aan peuters gaan vergrijpen.
Diezelfde bewoners melden nu dat het met die statushouders eigenlijk best wel gezellig is.
Wat is waar?
Is er kans op massale groepsverkrachting van peuters? Of is het er gezellig?
Nu regeert de emocratie. Gevoel is leidend.

Maar het wordt leuker.
De emocratie zal egocratie worden.
“Ikke vind en voel dit, dus is het zo. Punt. Dus iedereen heeft ongelijk. Behalve ikke.”
Einde democratie, einde emocratie, leve de egocratie.
______________________________________________

Verklarende woordenlijst voor facebookers:

Democratie:
Het Nederlandse woord stamt af van de Griekse woorden dèmos, “volk” en krateo, “heersen, regeren” en betekent dus letterlijk “volksheerschappij”.
(Maar wellicht vindt de lezer dat dit niet waar is).

Emocratie
Het gevoel regeert
(Maar wellicht vindt de lezer dat dit niet waar is).

Egocratie
Ikke bepaal alles zelf en heb gelijk. De rest niet.
(Waar).

Er dreigt een enorm lerarentekort. In Nederland en dus ook in Almere.
Over vier jaar is het bal. Dan loopt het tekort in Almere op tot 180 parttimers.
Klassen naar huis. Misschien wel scholen dicht.
Niemand wil meer werken in het onderwijs.
Leraren zijn de risees van de samenleving geworden.
(Voor degenen die hun diploma niet hebben behaald: Risee betekent ‘bespot persoon’.
Het Parool meldde deze week dat Amsterdam een fijn plan heeft bedacht om het lerarentekort te lijf te gaan. Ambtenaren gaan bij voetbalclubs bij de training kijken of er jonge trainers zijn die een onderwijsdiploma willen gaan halen.
“Want die kunnen toch al goed met jeugd om gaan.”
Kijk nu hebben we het ergens over.
Gele kaarten en rode kaarten in de klas.
Een videoscheids om ruzies te beslechten.
Niet meer ‘nakomen’, maar ‘extra tijd’ (De leraar houdt het bord omhoog: 3minuten).
Breuken bij de slyding-les met hoog opgeheven been.
Geschiedenisles over de Joden vanuit een heel ander perspectief.
Ja, voetbaltrainers voor de klas, ik zie het wel zitten.
Ik heb ook nog wel een tip.
Struin facebook af.
Een leraar is iemand die altijd alles beter weet.
Nou, facebook is een ware kweekvijver voor dat onderwijstalent.
Iedereen weet het daar beter dan de ander en heeft overal verstand van.
Hoera, de nieuwe generatie leraren komt er aan.

“Je bent gewoon een nep-agent”, bijt ik de agent toe die mij staande houdt omdat de koplamp van mijn fiets niet brandt.
Ik had hem net uitgelegd dat de lamp onderweg uitging. Dus dat dit een gevalletje overmacht is.
Het was gewoon echt waar.
“Dacht je nou echt dat ik dat geloof”, vraagt de agent.
“Ik sta hier toch niet te liegen”, zeg ik. “Ik ben wel een nette jongen, hoor.”
“Ik zal u toch moeten verbaliseren”, zegt de agent.
“Weet je, jij bent gewoon een nep-agent”, zei ik dus.
Dat kon me weer op een boete komen te staan voor belediging van een ambtenaar in functie.
En of ik mijn ID-kaart maar eens wilde tonen.
Het ontbrak er nog maar aan dat ik anaal gevisiteerd werd.
“Hoezo boete”, roep ik. “Wilders heeft het over ‘nep-parlement’ en ‘nep-rechters’. Dat mag dus zeker wel.”
“Als de heer Wilders tegen mij zegt ‘nep-agent’, dan verbaliseer ik hem ook”, zegt de agent.
Dat waardeer ik dan wel weer.
“Maar ken ik u niet ergens van?”, zegt de agent?
“Zou zo maar kunnen”, knik ik.
Ik zie de agent denken.
Maar hij laat niet het achterste van zijn tong zien.
Waarschijnlijk een oud-leerling.
“Als u belooft dat u morgen uw lampje laat maken, mag u voorzichtig naar huis fietsen.”
Ik druk de man mijn hand.
Natuurlijk schroeft Overdevest-fietsen de volgende dag een nieuwe koplamp op mijn fiets.
De agent schonk mij vertrouwen, ik geef hem bij dezen het vertrouwen terug.

(Iedereen mag op dit stuk reageren, maar liever niet als je in bovenstaande leest dat ik tegen Wilders ben, voor vluchtelingen, of tegen Zwarte Piet of tot de linkse subsidieslurpende elite behoor. Deze blog betaal ik zelf).