Samen met collega Marcel Beijer zit ik bij de politieke markt op de perstribune om verslag te doen aan de gemiddelde Almeerse inwoner over de Floriade.
Marco de Kat van Leefbaar Almere hield een vlammend betoog dat hieronder letterlijk staat uit geschreven.
Lees na dit betoog – als je het eind haalt – ook mijn pay-off onderaan het stuk.
Marco de Kat (Leefbaar Almere): “Eh, ja, na deze discussie van zoeven vraag ik me af of dit het moment is om een vrij geniale mening los te laten, ehm, want eh, even los van alle juridische toestanden die we hier hebben, gaat het hier natuurlijk ook over veel creativiteit om problemen op te lossen waarbij marktpartijen nodig zijn, waarbij we misschien zelf wat moeten bijdragen, of dat de marktpartijen iets moeten ophoesten, waarbij er ook nog een eh, ehm, eh, waarbij er ook nog een moeilijkheid is om een balans te vinden tussen zeg maar innovatie, experimenteren, eh, ten op zichte van maakbaarheid van dingen, wenselijkheid van dingen, zekerheden voor bewoners die daar nu in de buurt wonen, daar, eh, dat is altijd een moeilijke balans, dat idee had ik al een beetje toen ik het, eh, alle werkjes aan het doorlezen was, eh, en ik heb niet het idee dat er in een van de teksten en voorstellen die voorliggen, dat mij op termijn iets in de weg staat, waar ik nu tegen zou moeten zijn, of terwijl eh, onze creativiteit is denk ik dat we, zeker als ik het woord voer, eh, een sterker punt van mijn partij dan ik het juridisch doe, die kan ik op z’n vroegst kwijt eigenlijk bij het ontwikkelingsplan, want nogmaals ik zie niks in dit voorstel wat me stoort of waar ik van alles mee kan, dat komt normaal gesproken in het bestemmingsplan ook niet, het gaat voor ons dus over het ontwikkelingsplan, de uitwisselingsopgave, de financiële gevolgen, de invloed van de marktpartijen, dat is eigenlijk hetzelfde verhaal dat ik net gehoord heb, en ik heb ten op zichte van dat verhaal, waar ik iets over wilde zeggen niets nieuws gehoord. We begrijpen elkaar denk ik, dus misschien kan het zo zijn dat we eh, dat ik nog wat roep, eh of in discussie ga ergens over, maar ik denk dat ik er wel uit ben zo, voor het moment, dank u wel.”
Beijer en Mienstra keken elkaar onthutst aan op de perstribune.
“Dit is niet uit te leggen aan Tante Truus”, zegt Beijer.
“Hier kunnen we als krant niks mee”, beaam ik, “Hij legt het zelf maar uit aan zijn kiezers.”
Zwijgend verlaten we de raadzaal en zoeken onze heil op het terras van Café op 2 en bestellen vier bier en een dubbele schaal bitterballen.
Lezers die in 1 zin het betoog kunnen samenvatten mogen mailen naar mail@robertmienstra.nl
