De afstand van de politiek naar de inwoners van Almere is onoverbrugbaar groot. Ik ben ervan overtuigd dat als we een willekeurige groep wijkbewoners uitnodigen bij bijvoorbeeld een onderwerp als ‘Jeugdzorg’, dat na 10 minuten de ene helft van de publieke tribune zit te snurken, en de andere helft zijn facebook zit te checken en Candy Crush zit te spelen. De politieke markt… die gaat iedereen boven de pet.
De voorzitter: “Ik laat alle partijen aan het woord, ik begin ter rechterzijde, mevrouw DeSumma van de SP, u heeft het woord.”
DeSumma: “Dank u voorzitter.”
De voorzitter: “Ah, mevrouw DeSumma, ik onderbreek u, meneer Benard van de ChristenUnie heeft een verduidelijkingsvraag.”
Benard: “Dank u voorzitter.”
Voorzitter: “Dit was de eerste termijn, dan is nu het woord aan de portefeuillehouder.”
Portefeuillehouder: “Dank u voorzitter.”
De rest van de beraadslagingen laat ik weg. Geen touw aan vast te knopen.
Meer kan ik niet maken van de politieke markt in het stadhuis in Almere. Het sjabloon is altijd hetzelfde en de dossiers meestal te technisch, te ingewikkeld en voor veel fractieleden ligt de lat vaak te hoog.
Kans voor open doel
Vorige week kon de bal wel een keer hoog in de touwen. De PVV diende een motie van wantrouwen tegen het college in. De Floriade is te duur, dus het college moest maar opzouten.
De collegepartijen hielden hun mond. Hadden blijkbaar geen mening. Het was dé kans om aan de burgers klip en klaar duidelijk te maken hoe zij in de Floriade staan. Ze hadden massaal hun steun aan de Floriade en college kunnen geven, als een glasheldere samenvatting van hun standpunt over de wereldtuinbouwtentoonstelling.
Het verwijt van de VVD was dat de PVV de motie indiende voor media-aandacht.
De collegepartijen hadden de publicitaire bühne kunnen bestormen. Gehakt van de motie en de PVV kunnen maken. Bal in het dak van het doel kunnen jagen.
Maar men zweeg.
Reageren kan op www.facebook.com/robertmienstra
