Een update hoe het journalistiek gaat bij de krant.
Ik vind het goed om mijn lezers regelmatig inzicht te geven in hoe artikelen tot stand komen en welke afwegingen daarin gemaakt worden.
Bij FC Almere deed een vrijwilliger dienst als trainer van meisjesteams. Zaterdag 30 mei kreeg de redactie van Almere DEZE WEEK van een journalist van een grote nieuwsorganisatie een brief doorgestuurd waarin stond dat een vrijwilliger van voetbalclub FC Almere door de club op non-actief gesteld was omdat er een vermoeden was van seksueel wangedrag. Dat liet de club in een e-mail aan de leden weten.
Almere DEZE WEEK publiceerde dat op 30 mei meteen met als argument dat het maatschappelijk relevant is. Als jongeren risico lopen vraagt dat om een publicatie om Almere wakker te schudden.
Diezelfde zaterdagavond, kort voor middernacht, werd ik door een onbekend nummer gebeld. Ik liet het telefoontje lopen, maar belde zondagochtend toch terug. Het bleek een ouder die het stuk had gelezen. De ouders waren boos op de club en vermoedden dat het bestuur de zaak onder de pet wilde houden.
Ik beloofde de ouders eens nader onderzoek te doen.
Een paar uur later had ik kritische brieven die ouders van FC Almere aan het bestuur hadden gestuurd in mijn bezit, en ook een aantal WhatsApp-berichten waarin ook kaderleden van FC Almere aan het woord kwamen. Ook kreeg ik de antwoordbrief van het bestuur van FC Almere aan de ouders in handen. Uit die brief bleek dat er een informatie-avond voor de ouders zou komen waarin het bestuur toelichting op de zaak zou geven.
Naar aanleiding van deze informatie schreef ik zondag 31 mei dit artikel.
Woensdag 3 juni toog ik naar het Topsportcentrum in Poort om de bijeenkomst te bezoeken om zo te horen wat er aan de hand was en wat FC Almere ging doen met de onrust onder de ouders.
Aanvankelijk werd ik keurig toegelaten. De voorzitter van de bijeenkomst vroeg aan het begin wie er aanwezig waren: ouders, de GGD, de KNVB en ambtenaren van de gemeente. Toen kwam de vraag of er pers aanwezig was. Ik maakte mij bekend, kreeg de microfoon en lichtte toe waarom ik er was: “goed crisismanagement kent zich door transparantie en door aan te geven wat er later beter kan”, stelde ik.
Het bestuur van FC Almere vond dat ik weg moest ‘omdat het een besloten bijeenkomst was.’ Bij mij stonden meteen alle antennes aan. Dan is er dus iets aan de hand. “Ik ga hier sowieso over schrijven”, meldde ik.
Een van de ouders vond ook dat ik weg moest en er werd mij vriendelijk verzocht te zaal te verlaten. Wat ik ook keurig deed. Door een functionaris van FC Almere werd ik het topsportcentrum uitgeleid.
Hetgeen mij niet verhinderde de bijeenkomst te beluisteren. Er was stront aan de knikker en seksueel misbruik of een vermoeden daarvan is maatschappelijk relevant, bleef mijn uitgangspunt.
Op 6 juni publiceerde ik dit artikel. Ik had het vooraf laten lezen door een aantal ouders. Dat meldde dat het stuk klopte. De omstreden vrijwilliger had geen VOG.
Na die publicatie barstte het los. Ik kreeg van leden en functionarissen van de club een stortvloed van documenten toegestuurd met e-mails, apps, brieven en zelf lijsten met VOG-aanvragen van FC Almere. Daar stond ook de naam van de omstreden vrijwilliger op, met de vermelding dat hij geen VOG had. Uit de mails bleek dat het bestuur wel degelijk wist dat er geen VOG was. In een van de bestuurlijke brieven van FC Almere aan leden staat dat ‘een VOG voor vrijwilligers noodzakelijk is’. Ook de website van FC Almere meldt dat een VOG voor vrijwilligers van FC Almere verplicht is.
Onduidelijk is of de omstreden vrijwilliger bij de meisjesteams ongewenst gedrag heeft vertoond. Daar loopt nog een onderzoek naar. Dat daarop voorgesorteerd werd, bleek wel op de besloten bijeenkomst waar de GGD de ouders uitgebreid van tips voorzag om met hun dochters in gesprek te gaan.
Ik vroeg mij af waarom de gemeente-ambtenaren bij de besloten bijeenkomst aanwezig waren. De gemeente meldde mij dat dit alleen was om te ondersteunen bij het gebruik van de zaal. Uit een brief van het bestuur blijkt dat er meer was. De gemeente maakte de notulen. Zeker, dat is ondersteunend. Tot ik een brief onder ogen kreeg van een andere sportbond die meldde dat ze de gemeente Almere een tijd geleden op de hoogte had gesteld van een veroordeling van seksueel misbruik door de vrijwilliger.
Op 11 juni schreef ik dit artikel.
Mijn opzet voor deze reeks artikelen was, zoals gezegd, de maatschappelijke relevantie. Ik hoop dat FC Almere en alle andere clubs in Almere hun VOG’s op orde gaan brengen. Temeer daar nu duidelijk is dat de omstreden vrijwilliger ook bij FC Omniworld, Sporting Almere en Waterwijk actief is geweest.
